شیوع هوشیاری طی سه روش بیهوشی در عمل سزارین

زمینه : هوشیاری بیماران حین بیهوشی عمل جراحی ممکن است موجب مشکلات روانی برای بیماران شود. هدف : مطالعه به منظور مقایسه شیوع هوشیاری طی سه روش بیهوشی در عمل سزارین در بیمارستان کوثر قزوین انجام شد. مواد و روش ها : در این کارآزمایی بالینی آینده نگر، 178 بیمار بر اساس در دسترس بودن داروها 101 نفر در گروه تیوپنتال، 50 نفر در گروه پروپوفل، 27 نفر در گروه میدازولام و پروپوفل قرار گرفتند. برای القای بیهوشی درگروه تیوپنتال 5 میلیگرم بر کیلوگرم تیوپنتال و در گروه پروپوفل و میدازولام پروپوفل 2 تا 5/2 میلیگرم بر کیلوگرم پروپوفل استفاده شد. برای نگهداری بیهوشی در گروه تیوپنتال و پروپوفل از هالوتان و نیتروس اکساید و در گروه میدازولام پروپوفل از انفوزیون پروپوفل به میزان 5 تا 7 میلیگرم بر کیلوگرم و نیتروس اکساید استفاده شد. در گروه تیوپنتال و پروپوفل پس از خارج کردن بچه از 5/1 میلیگرم بر کیلوگرم فنتانیل و در گروه میدازولام پروپوفل علاوه بر فنتانیل از 2 میلی گرم میدازولام نیز استفاده شد. پس از القای بیهوشی تا خارج کردن لوله تراشه در اتاق عمل، نوار قرآن پخش شد و 8 ساعت پس از هوشیاری سؤالهایی در مورد وجود درد حین عمل، خاطر آوردن صدای قرآن یا حوادث حین عمل از بیمار پرسیده و داده ها با آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شد. یافته ها : از 178 بیمار مورد مطالعه، 7 بیمار (9/3 درصد) درجه خفیفی از هوشیاری را ذکر کردند که 2 نفر(%2) در گروه تیوپنتال، 3 نفر(%6) در گروه پروپوفل و 2 نفر(%4/7) در گروه میدازولام- پروپوفل قرار داشتند. اختلاف شیوع هوشیاری در سه روش از نظر آماری معنیدار نبود و بین میزان شیوع با سن، تحصیلات و علت سزارین انجام شده نیز رابطه ای وجود نداشت. نتیجه گیری : شیوع هوشیاری طی بیهوشی عمل سزارین در سه روش بیهوشی (تیوپنتال، پروپوفل و پروپوفل- میدازولام) تفاوت چشمگیری ندارد.